Altınköprü, T. (2003). Karakter Bilim ve İnsan Tanımada Testler, 3. Baskı, İstanbul: Hayat Yayıncılık.
Altınköprü, T. (2004). Çocuğun Başarısı Nasıl Sağlanır, 12. Baskı, İstanbul: Hayat Yayıncılık.
Aksoy, P., & Baran, G. (2010). 60-72 aylık çocukların okula ilişkin algılarının resim yoluyla incelenmesi, International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 283-289.
Aral, N., & Aktaş, Y. (1997). Çocukların televizyon ve diğer etkinliklere harcadıkları sürenin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 99-105.
Aral, N., Ceylan,R., & Bıçakçı, M. (2011). Çocukların televizyon izleme alışkanlıklarının yaş ve cinsiyete göre incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(9), 489-498.
Arnas, Y.A., Erden, S. (2006). Çizgi filmlerdeki şiddet unsurlarının incelenmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi I. Uluslararası Okulöncesi Eğitim Kongresi Bildiri Kitabı. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
Arslan, A. (2004). Medyanın birey, toplum ve kültür üzerine etkileri. Uluslar arası İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-12.
Beytut, D. Ş., Bolışık, B., Solak, U., & Seyfioğlu, U. (2009). Çocuklarda hastaneye yatma etkilerinin projektif yöntem olan resim çizme yoluyla incelenmesi. 36. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanat Dergisi, 2(3), 1-10.
Buyurgan, S. (2003). “Hayali Kahramanların Çocuk Resimlerindeki Rolü ve Önemi”. OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı Bildiri Kitabı 2. 05-11 Ekim. S. 274-284. Kuşadası: Türkiye.
Buyurgan, S., & Buyurgan U. (2012). Sanat Eğitimi ve Öğretimi, Pegem A Yayıncılık: Ankara.
Doğan, A., & Göker, G. (2012). Tematik televizyon ve çocuk: ilköğretim öğrencilerinin televizyon izleme alışkanlıkları. Milli Eğitim Dergisi, 194.
Erjem, Y., & Çağlayandereli, M. (2006). Televizyon ve gençlik: yerli dizilerin gençlerin model alma davranışı üzerindeki etkisi. C. Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 30(1), 15-30.
Gentle, K. (1984). Children and Art Teaching Printed and bound in Great Britain by Biddles Ltd, Guilford and Kings Lynn.
Kırışoğlu, O.T., & Stokrocki, M. (1997). İlköğretim Sanat Öretimi. YÖK/DÜNYA BANKASI MEGP. Ankara.
Lasky, L., & Mukerji-Bergeson, R. (1995). Art Basic for Young Children. Printed in the United States of America.
Özakar, S., & Koçak, C. (2012). Kitle iletişim araçlarından televizyonun 3-6 yaş grubundaki çocukların davranışları üzerine etkisi. Türk Psikiyatri Dizini, Yeni Symposium, 50(1), 31-39.
Öztürk, C., & Karayağız, G. (2007). Çocuk ve televizyon. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 10(2), 81-85.
Paktuna Keskin, S. (2010). Çocuk Çizgilerindeki Giz, Çöp Çocuk, 6. Baskı, İstanbul: Boyut Yayıncılık.
RTÜK, (2006). İlköğretim Çağındaki Çocukların Televizyon İzleme Alışkanlıkları Araştırması, Ankara.
Taş, Y., Aslan, D., & Sayek, İ. (2006). Doktorluk mesleğini çocuklar resimlerine nasıl yansıtıyorlar? 7-12 yaş grubu çocuklar arasında yapılmış bir örnek. STED, 15(11), 184-191.
Turan, E. (1996). Ekranaltı Çocukları, İstanbul: İrfan Yayıncılık.
Tüzün, Ü. (2002). Gelişen iletişim araçlarının çocuk ve gençlerin etkileşimi üzerine etkisi. Düşünen Adam: Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 15(8), 46-50.
Uysal, A. (2011). Görsel kültürün ve sosyo-kültürel olguların öğrenci resimlerindeki imgelere etkiler. Akademik Bakış Dergisi, 24, 1-20.
Ünlü, İ. (2010). Televizyonun ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin meslek seçimiyle ilgili algılarına etkisi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 55-74.
Üstün Vural, D. (2011). “Çocuğun Sanatsal (Grafiksel) Gelişim Basamakları”, Alakuş, A. O. ve Mercin, L. (Ed.), Sanat Eğitimi ve Görsel Sanatlar Öğretimi, 2. Baskı içinde (129-165), Ankara: Pegem Akademi.
Yavuzer, H. (2010). Resimleriyle Çocuk, Resimleriyle Çocuğu Tanıma, 14. Baskı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yurtal, F., & Artut, K. (2008). Çocukların şiddeti algılama biçimlerinin çizdikleri resimlerine yansımaları. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 15(3), 149-155.